9-daagse April/Mei, November Special

Het Serengeti National Park is ongetwijfeld het beroemdste wildpark ter wereld. Het is op geen enkele manier te vergelijken met enig ander wildpark wat betreft schoonheid en ecologische waarde. Meer dan drie miljoen dieren (35 verschillende diersoorten waaronder de Big Five) leven hier op de eindeloze savannes. Door de dichte concentratie van het wild in het park zouden wij u bijna een ontmoeting met vier leden van de Big Five kunnen garanderen. De zeldzame neushoorn is beschermd en wordt derhalve minder vaak gezien. Ook voor vogelliefhebbers is de Serengeti een paradijs, want er zijn hier meer dan vijfhonderd soorten geteld. Het Maasai woord 'siringet' betekent 'eindeloze vlaktes' en is een uitstekende betiteling voor dit wildpark. Aan de Grote Trek nemen ongeveer anderhalf miljoen gnoes deel, alsmede zo'n tweehonderdduizend zebra's. De gnoes eten het kortere gras, terwijl de zebra’s zich de langere stelen goed laten smaken. Tijdens de jaarlijkse migratie trekken rijen gnoes en zebra’s van zo’n 40 tot 50 kilometer lengte voorbij met in hun kielzog de roofdieren, zoals hyena's en jakhalzen, die zich tegoed doen aan de zwakkere dieren. De precieze tijd van de migratie verschilt jaarlijks en is een onvoorspelbare, spontane gebeurtenis, die samenhangt met de komst van de regens. De korte regentijd begint om en nabij half oktober. De eerste kuddes migreren dan vanuit de Masai Mara naar de groene grasvlaktes in de zuidoostpunt van de Serengeti, rond Lake Ndutu. Hier komt de trek tot stilstand, waarna de kudde zich verspreidt over de vlaktes, waar zij een prooi zijn voor vele roofdieren. In de periode januari en februari worden hier de kalveren geboren. Als de grasvlaktes half maart zijn kaalgevreten, trekken de eerste kuddes weer westwaarts. Rond april en mei passeren ze het gebied tussen de Moru kopjes en het westen van de Seronera Valley. In de maand juni kunnen de kuddes zich splitsen, waarbij het kleinste deel direct noordwaarts trekt. De rest trekt eerst verder westwaarts naar de Grumeti rivier, waar zij de rivier oversteekt, opgejaagd door vele krokodillen. Begin juli vormt de kudde weer één geheel en gaat op weg naar de Mara rivier. De gnoes die de oversteek halen, zullen tot eind oktober in de Masai Mara verblijven. De overige dieren - gazellen, giraffes en roofdieren - hebben veelal een vast territorium en migreren niet. Het is dus niet zo dat het park leeg loopt als gevolg van de trek!

Het grootste natuurlijke amfitheater ter wereld, de Ngorongoro krater, beschikt door het unieke ecosysteem over een enorme concentratie aan wild. De krater wordt daarom ook wel de Ark van Noach genoemd. In dit paradijs leven onder meer neushoorns, olifanten, buffels en hyena's. De leeuwen zijn hier gemiddeld groter dan in de rest van Afrika vanwege de beslotenheid van de krater en de continue aanwezigheid van voedsel. U heeft hier een vrij grote kans om de Big Five te zien. Meer dan honderd unieke vogelsoorten leven op de bodem van de krater rondom het sodameer Lake Magadi. De naam Ngorongoro komt van de Maasai troepenmacht, die de oorspronkelijke bewoners van dit gebied, de Mbulu en Datoga, zo'n 200 jaar geleden hebben verdreven. Het reservaat wordt nu dan ook bewoond door de Maasai, die u onderweg regelmatig tegen zult komen terwijl zij hun vee laten grazen. Een tweede verklaring leert ons dat de naam Ngorongoro is afgeleid van een Maasai woord dat 'groot zwart gat' betekent. Oldupai Gorge, ‘de wieg van de mensheid’, ligt tussen de Ngorongoro krater en de Serengeti in. Onder leiding van de antropoloog dr. Leakey zijn hier de sporen en beenderen gevonden van één van de oudste mensachtigen die ruim 3 miljoen jaar oud is.

Eén van de minder toeristische natuurreservaten in Tanzania is het Tarangire National Park. Het park wordt gekenmerkt door een glooiend terrein en de rode kleur van de aarde en wordt doorsneden door de Tarangire rivier. Dit prachtige park is bezaaid met bizarre baobabbomen en u vindt hier zeer veel verschillende dieren. Hier leeft zelfs nog een enkele zeer zeldzame zwarte neushoorn, maar er is wel geluk voor nodig om deze op te sporen. Landschappelijk gezien is dit wildpark volkomen anders dan de andere parken in noord-Tanzania. Groot pluspunt is ook dat dit een rustig wildpark is waar relatief weinig bezoekers komen, zodat u in alle rust van de natuur kunt genieten. De beste reisperiode is de droge periode van eind juni tot begin oktober, wanneer veel wild vanuit Lake Manyara naar de Tarangire rivier trekt om te drinken.